ไม่รู้ว่าใจของฉันมันเป็นอะไร
ทุกครั้งที่อยู่ใกล้เธอก็เหมือนหยุดหายใจ
อ่อนไหว จิตใจฉันพาให้เธอฉันดูออกแค่บอก
ใส่ตาฉันพาให้เธอมาตลอดเรื่อยมา
ก็จะผิดไหม ถ้าใจฉันเพลิงรักเธออย่างนี้
รู้ว่ามันไม่ค่อยจะดี แต่ฉันห้ามใจไม่ไหว
เธอรู้ไหมว่าการแอบพลาดใครสักคน มันทรมานแค่นี้
ที่ต้องเก็บไว้ห้ามใจไม่บอกไป ก็รู้ถึงรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้
แค่ได้อยู่ใกล้เธอก็ดีแล้ว ไม่อยากต้องเสียใจ
แต่ต้องยอมดีกว่าต้องเสียเธอ
ไม่รู้ว่าใจของฉัน มันเป็นอะไร
เกิดอะไรที่พลายในใจ ยังแท้คิดก่อนเลยทุกครั้ง
ที่เธอได้เข้ามาคุยมาทักทายฟื้นใจ
ต้องเก็บไว้ทุกความรู้สึกที่อยู่ข้างใน
ก็จะผิดไหม ถ้าใจฉันเพิ่มรักเธออย่างนี้
รู้ว่ามันไม่ค่อยจะดี แต่ฉันรู้ว่ามันไม่ค่อยจะดี
แต่ฉันห้ามใจไม่ไหว
เธอรู้ไหมว่าการอาบรักใครสักคน
มันทรมานแค่ไหน
ที่ต้องเก็บไว้ห้ามใจไม่บอกไป
ก็รู้จังรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้
แค่ได้อยู่ใกล้เธอก็ดีแล้ว
ไม่อยากต้องเสียเธอ แต่ต้องยอมดีกว่าต้องเสียเธอ
เธอรู้ไหมว่าการอาบรักใครสักคน
มันทรมานแค่ไหน
ที่ต้องเก็บไว้ห้ามใจไม่บอกไป
ก็รู้จังรู้ว่าคงเป็นไปไม่ได้
แค่ได้อยู่ใกล้เธอ ก็ดีแล้ว
ไม่อยากต้องเสียเธอ แต่ต้องยอมดีกว่า
ไม่อยากต้องเสียเธอ แต่ต้องยอมดีกว่า
ไม่อยากรักใครสักคน
มันทรมานแค่ไหน
ใครสักคน
มันทรมานแค่ไหน
แค่ไหน
ก็รู้ไหมว่าเธอรู้ยังไง
ไม่ยอมดีกว่าเธอ แต่ยับเกินไปก่อน
лек philosophers
*