Αγαπώ τις χαιρές που σκουριάζουν
μα δεν ήρθε το μήνυμα
Να βαγώ με ιδέες που πουλιάζουν και κληρώνω το τίμημα
Περιμένω συγχώρεση απ' αυτούς που με πάθος βοήθησα
Οργανώνω εκδίκηση για αυτούς που κατάφορα δίκησα
Έχω μάθει να γλεντάω τη φτώχεια,
να αγαπάω τον πόνο μου
Εκπαιδεύομαι να ρίχνω τα τείχη που στηρίζουν τον φόβο μου
Διορίζω ενόρκους για αυτούς που αθώοι πληρώσανε
Αθώνω τους πρώτους που ανέμελα τους όρκους προδώσανε
Η σιωπή είναι μέτρο να ζεις,
τρόπος
για να πεθαίνεις
Το σκοτάδι είναι χώρος να δεις,
δρόμος για να μαθαίνεις
Η σιωπή είναι μέτρο να ζεις,
τρόπος για να πεθαίνεις
Το σκοτάδι είναι χώρος να δεις,
δρόμος για να μαθαίνεις
Νοσταλγώ τις πληγές που ματώνουν,
μα ποτέ δεν πονέσανε
Σημαδεύω αγάπες που δεν χώρεσαν σ' αυτό που πιστέψανε
Προκαλώ εφευρέσεις που παλιώνουν σαν όνειρα ανθρώπινα
Αρρωσταίνω στη σκέψη ό,τι έγινε εκείνο που πρότεινα
Η σιωπή είναι μέτρο να ζεις,
τρόπος
για να πεθαίνεις Το σκοτάδι είναι χώρος να δεις,
δρόμος για να μαθαίνεις
Η σιωπή είναι μέτρο να ζεις,
τρόπος για να πεθαίνεις
Το σκοτάδι είναι χώρος να δεις,
δρόμος για να μαθαίνεις