Ti jeto,
jeto e unë povdhes,
povdhes e në këtjet,
me uximo nuk ashfres.
Ti jeto, te unë momo su kthe,
ndo shta e lunë turije,
me dashnin e re.
Edhe sonë të siqë tona,
jam njeri pa fat, jam njeri pa fat.
Atka shku me ndja me thonë, pse jam bila dera,
sa dashrin me ka vane, nuk ja dita vlerë.
A ke mendu një herë ti,
pse ke vranë dashrin,
prej zotit ka me tukthi.
Ti jeto,
jeto e unë povdhes,
povdhes e në këtjet,
me uximo nuk ashfres.
Ti jeto,
te unë momo su kthe,
ndo shta e lunë turije,
me dashnin e re.
Tطï çërchinë
ështet për përmu
etônë
Kur drit mos pas për mu
Drit mos pas për mu
Atka që me ndja me thangë
Se jam bila dera
Sa dashtri më ka vane
Nuk ja dita më lera
A ke mendu një herë ti
Se ke vra një dashtri
Prej zotit ka me tukthi
Ti e to,
e to e unë për vdesë
Për vdesë në këtë jetë
Me uksymo nuk ka shpresë
Ti e to,
te unë momos nuk dhe
Ndoqta e lunë turierë
Me dashtnin e rrezë