Nee,
ik heb geen glazen broek, maar weet,
ik zie een toekomst met ons,
met z'n tweeën op een missie.
Het is niet altijd fifty-fifty,
onder ons is het soms free and only,
maar forgive me,
oh nee.
Ik heb geen cheat codes,
maar toch,
compleet,
voel ik me,
jij weet waarom.
Je verplint me,
maar ik schrik niet,
wil verdrinken,
maar ik stink niet.
Zolang wij,
baby wij,
jou het einde van de sprint zien.
Jij zei dit,
ik zei dat,
ik lieg nu,
jij ligt straks,
wij zijn niet zonder,
een beetje,
dat weet je,
ja.
Turbulentie,
hoe verder, hoe sterker de turbulentie.
Hoe sneller,
hoe harder,
ja,
wij kunnen crashen,
maar geef het niet op.
Nee,
dan doen we samen de gordels weer om voor wat turbulentie.
Ik haat het, maar hou ervan.
Dat het juist teveel wordt,
baby,
tussen ons,
dat het stevig wordt,
als het definite te beleefd wordt.
En die een met een,
nummer twee,
voor weten jij en ik,
ja,
elkaar aan te voelen.
En dan weer precies, ja, de druk op te voeren.
Wel een,
een, twee,
want dan
wordt het heet.
Je verplint me,
maar ik schrik niet,
wil verdrinken,
maar ik stink niet.
Hoe lang wij,
baby wij, jou het einde van de sprint zien.
Jij zei dit,
ik zei dat,
ik lieg nu,
jij ligt straks,
wij zijn niet zonder,
een beetje,
dat weet je,
ja.