Ucieka nam czas,
już nie chcę patrzeć w twoją twarz.
Kolejny krzyk,
niemoc gestów i zabitych dni.
Uciekam gdzieś,
gdzie marzenia i sny wykradły winny.
Tych,
którzy są w nas i których bliskość zabija nasz ukryty świat.
Nawet słońce o poranku nie daje nam znać,
co było i co będzie.
Kiedyś znów złapiemy się za ręce i spojrzysz na mnie.
Nawet słońce o poranku nie daje nam znać,
co było i co będzie.
Kiedyś znów złapiemy się za ręce i wróci wspólny czas.
Ucieka nam czas,
łzami karmisz swoją twarz.
Oddalasz się,
widząc innych zagubionych w twojej grze.
Uciekasz gdzieś,
gdzie marzenia i sny wykradły winny.
Tych,
którzy są w nas i których bliskość zabija nasz ukryty świat.
Nawet słońce o poranku nie daje nam znać,
co było i co będzie.
Kiedyś znów złapiemy się za ręce i spojrzysz na mnie.
Nawet słońce o poranku nie daje nam znać,
co było i co będzie.
Kiedyś znów złapiemy się za ręce i wróci wspólny czas.
Wróci wspólny czas.
Nawet słońce o poranku nie daje nam znać,
co było i co będzie.
Kiedyś znów złapiemy się za ręce.
Nawet słońce o poranku nie daje nam znać,
co było i co będzie.
Kiedyś znów złapiemy się za ręce.